Dash System و معجزه ارسال به نقاط دورافتاده
- مقالات و اخبار
- دوشنبه 2 خرداد 1401
مناطقی از کره زمین به دلایل متفاوت مسیر دسترسی مناسبی ندارند. استارتاپ دش سیستمز توانسته با طراحی نرم‌افزاری خارق‌العاده کار خلبانان و شرکت‌های مسئول ارسال کالا را راحت کند.
ارسال هوایی کالاها یک صنعت 6 تریلیون دلاری و معادل 35% ارزش تجارت جهانی است. به‌ویژه برای نقاطی که از دسترس دور هستند، یا به‌اصطلاح دورافتاده هستند، این نوع خاص از ارسال معمولاً انتخاب بهتری است. بااین‌حال تصور کنید ده بسته به مقصد چند شهر دورافتاده سوار بر یک هواپیمای کوچک باری‌اند. آیا این هواپیما باید ده بار فرود بیاید و مجدداً شروع به پرواز کند؟ این روند از نظر شرایط زمانی و مصرف سوخت اصلاً به‌صرفه نیست. استارتاپ دش سیستمز با طراحی و اجرای نرم‌افزار خود به حل این مشکلات کمک می‌کند. اما ویژگی‌ها و هدف این شرکت چیست؟
درباره این استارتاپ چه می‌دانیم؟
این استارتاپ در سال 2019 کار خود را از کالیفرنیا در آمریکا آغاز کرد. دش سیستمز توانست در سه دوره جذب سرمایه، در مجموع 8 میلیون دلار سرمایه را از طریق 9 سرمایه‌گذار جذب کند. البته این شرکت همچنان به جذب سرمایه ادامه می‌دهد. این استارتاپ ادعا می‌کند که با به‌کارگیری نرم‌افزارهای دقیق آن‌ها می‌توان بسته‌ها را در هواپیماهای تجاری قرار داد. سپس در یک زمان دقیق و از پیش تعیین شده توسط سیستم‌ها، بسته‌ها در آسمان آزاد شده و خودشان در مقصد فرود می‌آیند. شاید این ایده عجیب به نظر برسد؛ اما پیش از این خواسته ایلان ماسک مبنی بر بازگشت راکت‌های فضایی به آشیانه نیز دور از انتظار بود. با این تکنولوژی بسته‌ها در مناطق دورافتاده، روستایی و غیرقابل‌دسترس به شکلی سریع و ارزان قابل دریافت خواهند بود.
چهار مرحله ارسال چیست و کدام‌یک از آن‌ها نیاز به تغییر دارد؟
ارسال مبتنی بر مسیرهای هوایی به‌طورکلی شامل چهار مرحله می‌شود. در ابتدا کالا از انبار به فرودگاه منتقل می‌شود. در مرحله دوم، بسته توسط هواپیماهای باری بزرگ و در کنار کارگوهای بزرگ‌تر به هاب اصلی فرستاده می‌شود؛ مثلاً بسته از نیویورک به لس‌آنجلس می‌رود. در مرحله سوم، یک کامیون یا هواپیمای کوچک‌تر این بسته‌ها را به منطقه مقصد نزدیک‌تر می‌کند؛ یعنی بسته به یک مرکز سورتینگ یا توزیع می‌رود. در مرحله آخر، بسته‌ها سوار کامیون‌های گام آخر تحویل می‌شوند تا به موقعیت مکانی گیرنده بروند. آقای جول ایفیل، مؤسس و مدیرعامل دش، احساس می‌کرد مرحله سوم را می‌توان ارتقا داد. با پشتوانه دانش مهندسی و تجربه ساخت بمب‌های پرتابی برای ارتش، او احساس کرد می‌تواند دقت خود را در زمینه زمان‌بندی در صنعت ارسال نیز به کار گیرد. سؤال او این بود که چرا باید اصلاً فرود بیاییم؟
ویژگی‌های طراحی بسته پرتابی استارتاپ دش سیستمز به چه شکلی است؟
مسلماً نمی‌توان بسته‌های پستی را مانند بمب‌های جنگی از هواپیما به زمین انداخت. پس چاره کار چیست؟ علاوه بر این، چرا برای خدمات‌رسانی به یک منطقه باید حتماً در آن جا فرودگاهی ساخته شود؟ وجود هواپیما به تنهایی کافی است. این‌ها ایده‌های آقای ایفیل در آغاز طراحی و برنامه‌ریزی برای دش سیستمز بودند. او غلاف‌ها یا بسته‌بندی‌هایی را برای کالاها در نظر گرفت که در یک سمت دارای یک پروانه هدایت‌کننده باشند. سمت دیگر هم به‌اصطلاح دنباله است. سپس می‌بایست راهکاری را برای کاهش سرعت بسته‌ها ارائه می‌کرد. به این طریق، می‌شد هر هواپیمایی را از بسته‌ها پر کرد و به مناطق دورافتاده فرستاد. در حال حاضر هرکدام از این غلاف‌ها می‌توانند حدود 26.5 کیلوگرم بار را جابه‌جا کند. در دنیای ارسال کالاها و کارگو این رقم چیزی نیست. اما در نظر بگیرید که کل هواپیما می‌تواند با این بسته‌ها پر شود. کار خلبان‌ها نیز در این زمینه سختی چندانی ندارد. سیستم‌ها دقیقاً به خلبان می‌گویند که به کجا برود. در نقطه آزادسازی نیز بسته‌ها بدون نیاز به فرود هواپیما به سمت زمین فرستاده می‌شوند.
سرمایه‌گذاران این شرکت در یک نگاه:
خدمات این استارتاپ حوزه‌های متفاوتی را از صنعت هوایی گرفته تا لجستیک، کوریر و مهندسی در بر می‌گیرد. برای همین هم شرکت‌های سرمایه‌گذار در این استارتاپ با اهداف متفاوتی علاقه خود به سرمایه‌گذاری را نشان می‌دهند.
- یکی از سرمایه‌گذاران خطرپذیر این استارتاپ، شرکت 8VC نام دارد. هدف کلی این شرکت بهبود تکنولوژی پشت صنایع مختلف است. این شرکت تا کنون بر روی 351 استارتاپ و شرکت مختلف سرمایه‌گذاری کرده است.
- شرکت میلا کپیتال نیز از سرمایه‌گذاران ریسک‌پذیری است که در مرحله کاشت ایده برای پیشرفت شرکت‌هایی که سخت‌افزارهای آینده را می‌سازند سرمایه‌گذاری می‌کند. به‌طور کلی تمرکز این شرکت بر روی بخش سخت‌افزاری است و تا کنون 21 سرمایه‌گذاری داشته است. یکی از آن‌ها نیز مربوط به استارتاپ دش سیستمز است.
- مرحله کاشت ایده اولین مرحله جذب سرمایه و حمایت استارتاپ‌ها نیست. درواقع پیش از آن نیز شرکت‌هایی مانند لوپ ونچرز و تک استارز پتانسیل استارتاپ دش سیستمز را دیده بودند. شرکت لوپ ونچرز با سابقه سرمایه‌گذاری در 26 کسب‌وکار در مینیاپلیس آمریکا فعالیت می‌کند. تمرکز این شرکت نیز بر روی پیشرفت تکنولوژی است. صنعت لجستیک و کوریر وابستگی زیادی به فناوری‌های پیشرفته دارد. پس طبیعی است که چنین سرمایه‌گذارانی جذب شرکت‌های ارسال کالا در گام آخر تحویل یا صنایع کوریری شوند.
ارسال هوایی نیز بخشی از صنعت کوریر و لجستیک است. شرکت‌های فعال در این حوزه مانند تی‌هاب دائماً با فناوری‌های به‌روز سروکار دارند. هر ایده یا رهنمودی که بتواند شیوه ارسال را راحت‌تر کرده و خدمات‌رسانی به مشتریان بیشتری را ممکن کند از نظر فعالان این حوزه انقلابی و قابل ستایش است.
منابع:
https://www.reutersevents.com/supplychain/supply-chain/aiming-
reinvent-remote-deliveries-dash-systems-secures-seed-funding
https://techcrunch.com/2020/12/16/dash-systems-raises-8m-for-
precision-airdrops-as-a-service-at-distant-and-disaster-stricken-destinations/
https://www.crunchbase.com/organization/dash-systems-inc
https://www.dashshipping.com/